रेझरचा इतिहास काही छोटासा नाही. जोपर्यंत मानव केस वाढवत आहे तोपर्यंत ते ते कापण्याचे मार्ग शोधत आहेत, जे मानवांनी नेहमीच केस कापण्याचा मार्ग शोधण्याचा प्रयत्न केला आहे असे म्हणण्यासारखेच आहे.

प्राचीन ग्रीक लोक रानटी लोकांसारखे दिसू नये म्हणून मुंडण करत असत. अलेक्झांडर द ग्रेटचा असा विश्वास होता की दाढी असलेले चेहरे युद्धात एक रणनीतिक गैरसोयीचे ठरतात, कारण विरोधक केस पकडू शकतात. कारण काहीही असो, मूळ रेझरचा उदय प्रागैतिहासिक काळापासून झाला असावा, परंतु तो फार नंतर, १८ व्या शतकात झाला.^thइंग्लंडमधील शेफील्ड येथे झालेल्या शतकात, आज आपल्याला माहित असलेल्या रेझरच्या इतिहासाची खरोखर सुरुवात झाली.

१७०० आणि १८०० च्या दशकात शेफील्ड हे जगाची कटलरी राजधानी म्हणून ओळखले जात होते आणि जरी आपण सामान्यतः चांदीची भांडी आणि दाढीची उपकरणे मिसळणे टाळतो, तरी आधुनिक सरळ रेझरचा शोधही याच ठिकाणी लागला. तरीही, हे रेझर, त्यांच्या पूर्वसुरींपेक्षा निःसंशयपणे चांगले असले तरी, ते अजूनही काहीसे अवजड, महागडे आणि वापरण्यास आणि देखभाल करण्यास कठीण होते. बहुतेक वेळा, त्या वेळी, रेझर हे अजूनही बहुतेकदा व्यावसायिक न्हावींचे साधन होते. नंतर, १९ च्या उत्तरार्धात^thशतकात, एका नवीन प्रकारच्या रेझरच्या परिचयाने सर्वकाही बदलले.

१८८० मध्ये अमेरिकेत पहिले सेफ्टी रेझर आणण्यात आले. हे सुरुवातीचे सेफ्टी रेझर एकतर्फी होते आणि लहान कुदळीसारखे दिसत होते आणि त्यांच्या एका काठावर कापांपासून संरक्षण करण्यासाठी स्टील गार्ड होता. त्यानंतर, १८९५ मध्ये, किंग सी. जिलेट यांनी सेफ्टी रेझरची स्वतःची आवृत्ती सादर केली, ज्यामध्ये मुख्य फरक म्हणजे डिस्पोजेबल, दुधारी रेझर ब्लेडची ओळख. जिलेटचे ब्लेड स्वस्त होते, खरं तर इतके स्वस्त होते की नवीन ब्लेड खरेदी करण्यापेक्षा जुन्या सेफ्टी रेझरचे ब्लेड राखण्याचा प्रयत्न करणे अनेकदा महाग होते.